Met Stripe solo, een bus vol belgen die binnenstapt om hun kompanen van Het Verdikt toe te juichen, een podiumreünie van Lost Rebels, twee mc’s die maar al te graag dood en verderf aan de man brengen én een Jiggy Djé als hoofdact van de avond ben je haast geneigd te zeggen dat het tijd is voor “wat anders” bij deze twaalfde editie van Definitie van Dopeheid. De show is bij voorbaat al bijna uitverkocht en het gespannen publiek slaat om beurten munten in voor de avond. Of de hoge verwachtingen worden bezegeld deze avond gaan we zien...De spits wordt afgebeten door Stripe, voormalig lid van Steppin’ On Toes. 14 Februari wordt “Spitzofreen” gereleased. Een tape die naar eigen zeggen een teken is dat Den Bosch al het slaapzand uit de ogen aan het vegen is en echt wakker begint te worden. Nieuw materiaal passeert dan ook de revue tijdens de show die gelijkenissen tentoonstelt aan een eerste dag op school van een nieuwe, nog onbekende leerling. Qua respons van het publiek zit het verbazend genoeg allemaal wel snor, maar de performance doet geloven dat Stripe zich geen aangename houding weet te geven on stage. De presentatie is degelijk, maar bereikt zijn hoogtepunt wanneer er een beatboxer op het podium wordt geroepen en Stripe samen met sidekick Bigs een verse neerlegt op de vocale percussie. Kort hierna is het tijd voor een totaal ander soort hiphop: “Death Rap” op z’n Nederlands.
Mensen met een zwak hart kunnen beter aan de kant schuiven voor dit tweetal dat weerzinwekkende macabere teksten aan de man brengt. Bepaalde ziektes worden herhaaldelijk zonder pardon de zaal ingesmeten en een flinke dosis dood en verderf wordt je voorgeschoteld. Ze zeggen wel eens “Sex sells” en in dit geval zou dat statement omgeflipt kunnen worden door te zeggen dat ook grofheid verkoopt. Òf dit is een tot nu toe onbewandeld pad dat vanwege noviteit nu aanzienlijk veel belangstelling opstrijkt, òf zwartkijkers in hiphop hebben nu eindelijk een act die legitiem hun stiekeme Gothic-kant representeert. Hoe dan ook, Spinal & Steen hebben een flinke aanhang die schijnbaar enigszins voelen wat zij voelen...haat.
Een groot deel van de 013 wordt omgebouwd tot één grote pit wanneer tracks als “Mijn Huis”, “Haat” en “Doe Het” in hoog tempo voorbij komen. Het is niet zozeer het geval dat iedereen uitbundig ellebogen uitdeeld, integendeel. Er is juist een aanhoudend gezelschap dat er frequent op los blijft beuken daar waar een enkeling de bravoure vindt om er voor korte tijd heldhaftig doorheen te springen. Wanneer Spinal vraagt waar al zijn “wandelende kadavers” zijn kan hij een luidkeels gejoel vanuit de zaal verwachten. Zelfs wanneer kort daarna een eigenaardig refrein door de boxen knalt, rappend “Fuck hiphop, ik ben een mongool” lijkt het publiek ongestoord door te feesten. Al wordt de kadavermovement door sommige mensen gezien als een grote grap, zelf lijken de twee rappers klaarblijkelijk meer dan serieus wanneer ze hun teksten aan de man brengen.
Na een kleine tussenpauze worden de zuiderburen van Het Verdikt aangekondigd door host Lentini. Het in Nederland behoorlijk onbekend collectief heeft speciaal voor deze bijkomstigheid een gehele bus vol support meegebracht. Een vijfkoppig gezelschap op het podium zorgt al voor veel bekijks, het is alleen jammer dat het hierbij blijft zonder enig spektakel vandien. Er wordt gerapt over bekende instrumentals en het geluid lijkt op slag minder scherp te zijn als bij voorgaande acts. Zelfs de omvangrijke businhoud blijft redelijk stil wanneer Het Verdikt met al hun energie probeert de show te stelen. Ondanks dat weten ze toch hun mannetje te staan door hun opgewektheid en zelfverzekerdheid. Al met al als vreemde eenden toch een verdienstelijke prestatie.
Lost Rebels zijn de volgende in de behoorlijk omvangrijke lijst van vanavond. Na een tijd niet samen on stage te hebben gestaan lijken de heren alles uit de kast te halen om er een memorabele avond van te maken. Donkere beats met diepe bassen gecombineerd met hardcore recht voor je raap lyrics typeren de rebelse rappers uit Spijkenisse. Verrassing bovenop de krachtige performance zijn de mc’s CC, Minithug, Jizz & Excellent die de Rebels assisteren tijdens hun optreden. De zaal bloeit op en wanneer “Fok Niet Met De Kreek” instart is het plaatje natuurlijk compleet.
Afsluiter en tevens hoofdact van Definitie van Dopeheid 12 laat nog even op zich wachten, maar na een klein half uurtje betreed de
Keyser punchline toch het podium. Jiggy Djé is zoals normaliter geaccompagneerd door Spacekees, Hairo & Turk. Hoewel shows van Jiggy Djé meestal ondernemend en bewogen gevormd worden, is het deze keer zoeken naar hoogtepunten. Het nummer “1” op een beat van FS Green is er één van, maar of het nou ligt aan een onscherpe Jiggy of een vermoeid publiek, of mogelijk ietwat van beide, het wil allemaal niet van een leie dak gaan. De stage-dive voelt dan ook aan als een noodkreet aan het publiek om diezelfde energie te geven als bij voorgaande acts het geval was. Overall gezien enigszins tegenvallend, vooral omdat de Keyser véél beter kan dan vanavond het geval was.
Conclusie: Definitie van Dopeheid blijft een Brabants fenomeen dat naam blijft maken door steeds met een vernieuwende en frisse line-up te komen. Vrijdag 8 februari was weer een editie met onsamenhangende rappers die op eenzelfde avond samen zorgen voor verwantschap en verantwoordelijk zijn voor een grote hoeveelheid energie in de kleine zaal van de 013.
Door:
Jordi | Gepubliceerd: 14 Mar 2008 |
Gesloten