Overmatig drankgebruik kan ertoe leiden dat je sommige delen van de avond achteloos aan je voorbij laat gaan, allereerst excuses daarvoor. Desalniettemin zal ik met al m'n macht proberen een zo realistisch mogelijk beeld te schetsen van het meest recente Mic Check feest afgelopen vrijdag 18 januari in Tilburg.Bij aankomst worden er een aantal kaarten verkocht aan het loket voor de 013, wat de indruk doet wekken dat het binnen wel aardig levendig zal zijn. Draai die indruk maar gelijk 360 graden om, want wanneer de zaal wordt bereikt blijkt het alles behalve roerig te zijn. Terwijl er nog een handvol bezoekers op de stoelen zit in de ruimte bij de entree, betreedt na een kleine uitloop van een half uur Rotterdams eigen
Concrete het podium om materiaal van zijn onlangs verschenen album “...With Music” aan de man te brengen. Officieel zou
M.O.D. The Black Marvel de avond aftrappen, maar wegens bepaalde complicaties was het nu de beurt aan plaatsvervanger Concrete om het publiek te laten warmdraaien voor de rest van de avond. Met een beladen koffer vol sterke beats zal snel genoeg duidelijk worden dat deze nog redelijk onbekende naam geen slechte tweede optie is...
Ondertussen blijken de dreunende bassen ook door de muren van de voorruimte te lekken, want de stoelzitters druppelen ook langzaam naar binnen. Opvallend is dat GMB achter de draaitafels staat gedurende de gehele show van Concrete en hij heeft er nog zichtbaar plezier in ook, vooral wanneer hij de rol van crowdopzwepende dj speelt. De show is niet speciaal te noemen, maar weet wel te overtuigen. Als er aangekondigd wordt dat zijn dochter vandaag jarig is en er om taart gevraagd wordt vanuit het publiek, weet Concrete hier even niets concreets op te zeggen en lacht even mee, waarna hij vluchtig vraagt naar de volgende beat. Dit is eigenlijk typerend voor de show, recht toe, recht aan. Afsluitend met een gruwelijk nummer bijgestaan door GMB en aDiSon verlaat Concrete het podium.
Lang stil is het niet, want host van de avond,
Skenkie klimt binnen niet al te lange tijd het podium op om de volgende act van de goed gevulde line-up aan te kondigen. De naam van de Canadese rapper
Anonymouz staat gelijk aan de status die hij hier heeft. Het blijkt dat dit, raar maar waar, geen obstakel is aangaande het krijgen van respons vanuit de zaal. De mc oogt hongerig en weet een energieke set neer te zetten. Wanneer hij middenin de show plots neervalt op de planken en stil blijft liggen weet niemand of dit nou als grap moet worden opgevat of niet. Vrij snel wordt duidelijk dat het inderdaad een gefakete heart attack omvat, waarna het publiek reageert zoals gereageerd zou worden bij een slechte grap. Misschien een goede move wanneer het publiek zich niet goed focused op je optreden, maar een slechte move in een half gevulde en luisterende 013. Als het einde nadert komt Risskant nog een paar verses featuren en wordt er afgesloten met een nummer waarvan de beat heel sterk doet denken aan een soort remix van Risskants’ “Meemaken”.
Lockheed Locksmith neemt plaats achter de draaitafels en de Zoetermeerse mc
Ciph Barker komt meteen, zichzelf verontschuldigend tegenover de mensen, het podium opgestormt. Schijnbaar zijn de afgelopen paar dagen druk geweest voor deze man, omdat hij maar liefst heeft gewerkt aan drie videoclips. Zijn sterke aanwezigheid lijdt er in geen geval onder en in het grimmige en donkere scenario, neergezet door de technicus van de zaal, komt Ciph meer dan goed uit de verf tijdens de show. Hoofden bewegen op en neer en als dan ook nog een paar Nederlandstalige nummers de revue passeren, die het bij de aanhangers van de Zoominati movement schijnbaar altijd goed doen, is het helemaal compleet. “Fluister” wordt geheel in stijl uitgevoerd door de mensen gehurkt en zacht toe te spreken. Een moment daarna is het tijd voor de hoofdact.
Het is alweer een tijd geleden dat
Cilvaringz een thuiswedstrijd speelde, alhoewel er toentertijd verreweg spraken was van het voordeel wat de term met zich meedraagt. Twee jaar geleden stond hij hier ook en was hij naar eigen zeggen zeer ontevreden over de getemde reacties vanuit het publiek. Veel nieuwe toeschouwers lijkt Cilvaringz vanavond niet te hebben kunnen ontvangen in die tussentijd, maar gelukkig drukt dit de stemming van de rapper niet.
Beats die zich laten kenmerken door de typerende Wu-Tang stijl vliegen je om de oren en worden goed ontvangen bij de mensen in de zaal. Het lijkt allemaal geen moeite te kosten om het publiek mee te krijgen en wanneer “Sheherezad, My Beloved” begint kan het haast niet meer fout gaan. De sidekick van Cilvaringz krijgt zijn tijd in een korte onderbreking om men te laten zien hoe groot zijn woordenschat in het Nederlands is. Er wordt al gelachen wanneer Palestine het woordje “slagroom” uitspreekt, maar nog komischer wordt het wanneer er een eigen versie van Salah Edins’ “Vrouwtje Is Een Bitch” achteraan geplakt wordt. Na deze interruptie keert Cilvaringz
back to the program en komen er een paar klassiekers van de enige echte Wu-Tang Clan voorbij. Mensen gaan, zoals je kunt verwachten, helemaal los en de show loopt ten einde, waardoor zowel Cilvaringz als het publiek kan terugkijken op een pakkend en aangenaam optreden. Al met al was de opkomst niet groot, maar was het nochtans een avond vol gezelligheid met solide optredens.
Door:
Jordi | Gepubliceerd: 24 Jan 2008 |
Gesloten