Vanuit het niets verscheen vorige week het nieuwe album van ’s lands meest markante en besproken rapper ‘dé Prins Extince’, zoals Peter Kops algemeen bekend staat. Geheel in eigen stijl - ‘lekker laconiek dat is de tactiek’ - wordt het publiek onaangekondigd geconfronteerd met de vierde soloplaat van de man die je kunt rekenen tot een van de meest invloedrijke figuren binnen de Nederhop. De stijl van de inmiddels veertigjarige Oosterhouter laat zich kenmerken door de immer soepel lopende flows en de spitsvondige en grappige woordspelingen waarmee hij zijn albums doorgaans vult. Ook de zachte G behoort tot de vermaarde en karakteristieke eigenschappen van deze levende legende. Op het nieuwe album
Toch? is dat niet veel anders, zij het dat weerkerende kritiek die er in verleden was op de keuzes van de beats ditmaal niet aan de aandacht ontschoten is. Het gemêleerde gezelschap beatbakkers is niet doof geweest voor de kanttekeningen uit dat verleden en heeft tezamen erg zijn best gedaan. Ondanks een aantal uitglijders, mag je toch wel stellen dat de producties voor een groot gedeelte kwalitatief beter zijn dan voorheen.
Zo verdient met name
Terilekst een pluim voor zijn productie van 5%. Dit up-tempo nummer kan worden gerekend tot de meest geslaagde en opvallende nummers van het album, vooral vanwege het feit dat een oude bekende vanuit de luwte verschijnt en een zeer strakke vers neerzet:
Miker G. De Nederlander behaalde eind jaren tachtig samen met kompaan Dj Sven een nummer 1 positie in diverse landen met hun hit
Holiday Rap. Een tijd daarna ging het bergafwaarts met de rapper:
‘Succes is een begrip: het komt en het gaat. Eerst was ik hoog aan de top, nu sta ik plots op straat.’ Al met al stijgt je sympathie voor de man, vooral omdat hij zelfs in de zwaarste tijden uit zijn leven nooit gestopt is met het schrijven van lyrics. Zijn aanwezigheid op de plaat brengt een zeer unieke en duidelijke meerwaarde met zich mee.
De posse cut, die inmiddels een traditie is geworden op de albums van Extince, is minder geslaagd.
Lange Frans, Kempi, Jiggy Djé, Winne, Nina en natuurlijk Extince zelf vormen het ensemble dat verantwoordelijk is voor de
Nieuwe Lichting. Op de solide beat van
Soulsearchin' weten alleen
Lange Frans en
Winne,
2008 maak ik van je koninginne- een Koning Winne-dag, echt te overtuigen. Gezegd moet worden dat Nina zwaar door de mand valt en een aantal ongelukkige lines dropt:
Shit is als bushaltes, iedereen staat er op te wachten en
meeste van die vrouwen die kunnen niet rollen.
Maar de Exter-O-Naldus blijft conventioneel, misschien wel dwangmatig, braggin’ en boasten over zijn status als beste rapper van Nederland en zijn liefde voor ‘de poppetjes’. En dat is maar goed ook! Want waar de hedendaagse rappers bijna als collectief lijken te lijden aan het syndroom van Unicef- en Greenpeaceraps, gaat Extince stoïcijns door op zijn eigen wijze. Hij blijft zich, al dan niet bewust, positioneren als latent autist en doet de dingen op zijn eigengereide manier. Want zelfs het tenenkrommende
Ik Weet Jij houdt Van Hem, een nummer met een kitscherig refreintje van Derenzo en bovendien een hoog Jetix-gehalte, misstaat volgende de Ekster niet op deze plaat. Dat valt echter wel te betwisten.
Het heeft drie jaar geduurd eer Extince de tijd vond om
Brainpower van repliek te dienen voor zijn
Ghosterbuster. Blijkbaar is het nog steeds hommeles tussen de twee kemphanen en is alles nog niet gezegd. Dit keer heeft Extince de disstrack in twee stukken opgedeeld. Weer blinkt ‘Peter’ uit in subtiliteit en grappige lines die je zeker vaker moet luisteren om allemaal te vinden en begrijpen. Het venijn zit hem in het tweede gedeelte als het
supermarioscenario aanvangt en men in de wondere wereld van celebrity deathmatch stapt, net zo lang tot de acht minuten en zes seconden zijn bereikt. Een zeer geslaagde toevoeging aan het album.
Zonder blasfemisch te willen zijn, mag je toch wel stellen dat nummers als
Lois, Knop Om - vooral het Engelstalige gedeelte - en het reeds eerder genoemde Ik Weet Jij houdt Van Hem eigenlijk Extince-onwaardig zijn. Daarbij blijft het een raadsel welke bedoelingen men heeft gehad met het naspel van
Ken Je Frank: twee minuten lang wordt de luisteraar met een hels hardcore lawaai, voorzover dat geen tautologie is, geconfronteerd. Het zijn uitglijders die óók kenmerkend zijn voor de hiphoppionier. Maar goed, het blijft Extince… dus boeie!
Tracklisting:
1. ?! (Prod. Soulsearchin)
2. Repper-De-Klep (prod. Dr. Moon)
3. Lois (Prod. Presto)
4. Ik Weet Jij Houdt Van Hem (Prod. Dr. Moon)
5. Iedere Dag (Prod. Presto)
6. 5 % (Prod. Terilekst)
7. (N.L.) Nwe Lichting (Prod. Soulsearchin')
8. Wee Toch.. (Prod. Presto en D-Lux)
9. Witte Piet (Prod. Presto)
10. En Zo Geschiedde (Prod. Y'skid)
11. Ken Je Frank? (Prod. Bugi en D-Lux)
12. Knop Om (Prod. Daze)
Conclusie: het resultaat is een degelijk album dat door de rapper op sommige momenten benaderd lijkt met een vorm van nonchalance. Met
Toch? creëert Extince een licht afbreukrisico aan zijn faam en oeuvre. Dat de Oosterhouter nog steeds eenzaam aan de top staat met zijn flow en woordspelingen lijdt geen twijfel, maar het gevoel beklijft dat dit album niet is opgenomen met de allergrootste prioriteit. Alsof Extince in een opwelling, misschien wel uit louter noodzaak, even snel een albumpje wilde opnemen om de kerstcadeaus van de familie te bekostigen. Hoe dan ook, er lijkt meer in te zitten dan er nu is uitgekomen. Maar zelfs op halve kracht, behoort de rapper tot de
crème de la crème van de industrie.
Door:
Özcan | Gepubliceerd: 13 Dec 2007 |
Gesloten