Okee, stel je voor. Je pakt de krant van de deurmat, en op de voorpagina staat het volgende nieuwsitem:
WASHINGTON – Frontman George Bush van de VS haalt opnieuw uit naar de undergroundcrew Al Qaeda, die in eigen land nog steeds een aanzienlijk aantal aanhangers heeft. ‘Die bin in je naam, smerige Osama, staat voor de afvalbak, want je aapt en praat na, recyclebare blabla’, is de kernboodschap van zijn gisteravond gereleaste disstrack.
Het nummer, geproduceerd door Blair/Labour Party Productions, de vaste beatmaker van de president, rakelt oude perikelen tussen de twee monsterrappers op, waarbij ook de beef van de Israëlische Sharoncrew met Osama’s partners in rap, de Islam-ram-posse, niet buiten beeld gelaten wordt: ‘Pikken zoals jullie pappen met elkaar aan, doen lauw omdat ze hun vrouw slaan, al is het nog zo heet in je woestijn ik laat je in de kou staan.’
Het lijkt erop dat Bush hiermee zich steeds verder richt op conflicten met transatlantische rappers. De eerdere verwijzingen in vorige tracks van zijn kant (‘kak aan Chiraq’, red.) schoppen ook tegen de schenen van Europese leiders aan. ‘Bush moet niet vreemd opkijken als ie straks een dikke Arabisch-Europese collabo voorgeschoteld krijgt.’, stelt VN-kopstuk ‘Roffe’ Kofi Annan.
Een reactie van het Ondergrondse Verbond, zoals Osama’s crew ook wel genoemd wordt, wordt spoedig verwacht.
Zie je het voor je? Ik wel hoor. Natuurlijk is DHC gewoon een groepje stakkers, maar met die achterlijke disstrack naar Hirsi Ali brachten ze me wel op een idee, een idee van een nieuwe wereldorde, waarin hiphop de spreekbuis is voor alle conflicten en discussies. Weg met alle religies, levensovertuigingen en politieke standpunten die in eindeloze debatten vol met jargon zitten en dus onbegrijpelijk zijn voor de gewone burger. Vorm de (inter)nationale politiek om in één grote rapscene, en zie de afstand tussen burger en politiek afnemen. Er is geen gekibbel meer over wat nu goed of slecht is, of over welke principes er gehanteerd moeten worden, en men zit niet langer meer vast aan achterhaalde religieuze geschriften van eeuwen geleden. Hiphop bestaat sinds de jaren 80, en blijft zich, in tegenstelling tot religies en politieke stromingen, constant ontwikkelen.
Een goede politicus heeft alles in huis wat (volgens mij) een goede rapper ook heeft. Een gave om zijn mening, op een spraakmakende manier onder het volk te brengen, een goed gevoel voor rechtvaardigheid, gezond verstand, en een visie die veel mensen aanspreekt. En het belangrijkste vind ik toch wel het gevoel voor muziek, een zwaar onderschat element in onze samenleving. Muziek is één van die zeldzame dingen die mensen van verschillende oorsprong, ras, levensovertuiging of wat dan ook kan binden, en de combinatie met de meest ver ontwikkelde vorm van teksten die je in de muziekwereld kunt vinden, zorgt ervoor dat deze vorm van politiek mensen van alle lagen en rangen uit de samenleving zal aanspreken.
Politici hoeven dan trouwens ook niet meer te zeuren over het feit dat ze constant in de zeik genomen worden door de media en programma’s als Kopspijkers, want als die Jack Spijkerman (of welk bijdehand tv-figuur dan ook) ook maar één bijdehante opmerking durft te maken, krijgt hij rijmend de wind van voren, zo moeilijk lijkt het me niet om zulke types op hun plaats te zetten. Politici kunnen op deze manier van zich afbijten, want het beeld van de doorsnee politicus in Nederland is toch wel een beetje zielig, wat niet onbegrijpelijk is wanneer je kijkt naar de ideale-schoonzoontypes die op dit moment enkele ministerszetels bezetten.
Om dit allemaal goed te laten verlopen, moet er eerst wel wat voorwerk gedaan worden. Zo moet iedereen vanaf de peuterschool al hiphop-les krijgen, zodat men snapt hoe dat wereldje in elkaar steekt. Net zoals we nu op school leren hoe de politiek werkt (iets wat ook bijna niemand snapt, dus er zullen ook geen kneuzen als leraren aangesteld moeten worden). Het is natuurlijk belangrijk dat iedereen een brede basiskennis heeft met betrekking tot hiphop historie, zodat na-apers meteen in de kiem worden gesmoord. Dit lijkt me echter allemaal niet zo’n probleem om te verwezenlijken, zeker niet als je kijkt naar wat het allemaal oplevert.
Ten eerste, zoals ik eerder al zei, wordt de burger bij de politiek betrokken. Daarmee wordt in meerdere opzichten de democratie bevorderd, omdat iemand die nu een mening heeft, zich door allerlei informele kanalen en weggetjes zich een weg moet worstelen om een plaats in de politiek te krijgen. Dat is niet meer aan de orde wanneer dit simpelweg door middel van muziek wordt verwezenlijkt. Een boodschap die door middel van muziek gegeven wordt, is veel directer en spreekt meer aan dan een pleidooi met zinnen die meer komma’s bevatten dan de kelder van een pedofiele kommaneuker. De boodschap is duidelijker.
Ook zijn mensen in hun oordeel over muziek veel minder bevooroordeeld dan in hun oordeel over politici, omdat bij politici nu eenmaal veel meer op de persoon zelf gelet wordt dan op wat ze te melden hebben. Door muziek als spreekbuis te laten dienen, komt de boodschap veel duidelijker over. Dit betekent dat er ook geen sprake is van discriminatie. De eerste zwarte president komt dan weer een stuk dichter in de buurt.
Ook worden minderheden in de samenleving meer bij de politiek betrokken en krijgen ze een stem, omdat (hoewel dat de laatste tijd wel verminderd is) hiphop over het algemeen vaak een spreekbuis is geweest van allochtone minderheden. En dan heb ik niet over knuffelmarokkanen die zogenaamd het beeld van buitenlanders verbeteren, maar iemand die met goede argumenten op kan komen voor minderheden. Dit wordt op de hierboven beschreven manier veel toegankelijker.
Ik stel voor dat we nog vóór de nieuwe verkiezingen beginnen met het ombouwen van het Binnenhof. De Tweede Kamer heeft al een ideale vorm, er kan alleen nog wel wat aan de geluidsinstallatie gedaan worden...
Tot zover mijn voorbeeld. Ik ga er namelijk niet van uit dat je dit als lezer serieus genomen hebt. Natuurlijk kun je als politicus niet al rappende Den Haag veroveren. Ik wil er mee aangeven dat hiphop méér is dan rappen op een deuntje, dat je er meer kanten mee op kunt, en dat het eigenlijk ook méér is dan muziek. Naast het feit dat hiphop de ghetto allang ontgroeid is, valt te stellen dat hiphop de term ‘muziekgenre’ ook ontgroeid is. Dat wil er alleen nog niet echt in bij het brave volk. Toen bijvoorbeeld in de jaren 70 de punk opkwam, werd dat gezien als een maatschappelijke ontwikkeling, met alle gevolgen van dien. Dit gebeurt ook met hiphop, en het feit dat dit niet op zo’n radicale manier is opgekomen, wil niet zeggen dat het geen invloed heeft. Dit wordt alleen niet onderkend, zoals de invloed van muziek op mensen over het algemeen eigenlijk gewoon zwaar onderschat wordt. Ik vind het grappig. Mensen zeggen ‘nee’ tegen een Europese Grondwet omdat de Nederlandse cultuur daardoor zou verloederen. Tegelijkertijd wordt zo’n beetje de halve muziekwereld veroverd door hiphop die overgekomen is uit de VS, en die haar invloed op de samenleving niet zal missen. Afijn, we merken het vanzelf lijkt me. Dan is het ook meteen afgelopen met dat lelijke-eendjes-cynisme wat er (vooral bij conservatievere muziekliefhebbers) heerst over hiphop, simpelweg omdat invloed op de samenleving niet genegeerd kan worden, of je die nu als positief beschouwt of niet.
Door:
Huussuh | Gepubliceerd: 27 Apr 2005 |
Gesloten