De naam Inf van de groep de Monotypes zal niet iedereen direct bekend in de oren klinken en om eerlijk te zijn mij in het begin ook niet. De cd Repeasant is het tweede solo album en is in het cd-extra formaat. Dat wil zeggen, audio als je hem in je cd speler stopt en data in je pc. Kleine irritatie was er toen ik als Linux gebruiker niks met het pc gedeelte kon, behalve een andere pc opzoeken. Maargoed, het grootste gedeelte van de mensen zal geen problemen ondervinden.


De cd

Op naar het belangrijkste gedeelte, de muziek. Het intro in mooi boers dialect zoals je diep in het oosten / achterhoek tegenkomt. De introtrack is anderhalve minuut en zoals het intro zelf zegt, als ie klapt mot ie zelf weten, dat goat van u eige tied af...

De cd begint goed met Smee again, engelstalige raps met regelmatig gesproken stijl. Waar Smee again kan boeien, werkt de volgende track op de zenuwen. Een strak ingespeelde gitaar kan de irritatie van de beat niet wegnemen, nee de gitaar houdt me van de lyrics weg en is geen nummer dat blijft hangen. De dip is gelukkig kort van duur want door het volume kan weer harder om te chillen op No Doubt. Inderdaad no doubt dat dit een goede track is. Pak een nazomerzonnetje, lekker deuntje, lekkere zang en je hoofd gaat automatisch op chill mode. De rustige stijl is de stijl die een rode draad door de cd is. Is dit pure hiphop? Welnee, dit is hiphop met kleine uitstapjes naar de jazzy kant zoals op de track Mr. Sarcasm waar Inf op het einde misschien wel i'm sorry tegen ons zegt voor dit.

Track 8, Lost it, is een kort instrumentaal intermezzo die ik wel langer zou willen horen. Simpel van stijl maar lekker. Dit geldt ook voor Must Learn met samples van o.a. Guru en KRS ONE. Hoe verder we in de cd gaan, hoe serieuzer de onderwerpen. Enige vorm van vrolijkheid is ook ver te zoeken, mensen die van party bangers houden hebben de verkeerde cd te pakken. Op Dead-end evolution worden problemen zoals aids en genetische manipulatie aangekaart.

Even uitgekeken/uitgeluistert op de muziek? Stop hem dan in je computer en je krijgt de complete bio, pics en tracks van de vorige cd. Erg dope gedaan, waar ook vast veel tijd in heeft gezeten.

Tracklist:
01. Repeasant [luister snippet]
02. Smee again
03. 44 Lines
04. No doubt [luister snippet]
05. Mr. Sarcasm [luister snippet]
06. Biggish
07. Personality Death Match
08. Lost it
09. The Zone
10. Lifeform Deluxe 2.1
11. Lifeform Deluxe 2.2
12. Fact becomes fiction
13. Must learn
14. Dead-end evolution
15. Themepark feelings
16. Resting piece
17. Nothing is what it seems
18. Purpose of loving
19. Thank you
20. Blue skies
21. Self II

62:28 min.



Conclusie: Inf rapt in het Engels en doet dat goed. Geen raar accent maar spelende raps waar je gelukkig niet het gevoel krijgt dat je naar een rapper op de automatische piloot luistert. Een dikke plus zijn de vele cuts van Dj Illvester die niet de rapper overstijgt met de sound maar echt een aanvulling geeft. Punten van kritiek zijn er natuurlijk ook. Hoewel de raps in het engels goed zijn, blijft er bijna geen enkele track echt hangen en 21 tracks deze stijl is wel teveel van het goede. Geluids- en productie technisch zit het prima in elkaar. Een cd voor de liefhebber van engelstalige hiphop die open staat voor grote instrumentale variatie.

De cd kost 10 euro inclusief verzendkosten. Check die snippet links achter de tracks.

Links:
www.monotypes.nl, waar je ook een paar tracks kan downloaden.

---

Door: Marco | Gepubliceerd: 01 Sep 2004 | Gesloten